MANUSIA MENURUT PANDANGAN AL-FARABI

RIWAYAT HIDUP AL-FARABI

Nama sebenar al-Farabi ialah Abu Nashr Muhammad Tharkhan bin Uzalag. Beliau terkenal dengan panggilan Abu Nasr, tokoh kedua ahli sains falsafah selepas al-Kindi (185-260H). Menurut Albert Nasri Nadir dalam kitabnya Ara’ Ahl al-Madinah al-Fadilah beliau dilahirkan sekitar tahun 259 hijrah bersamaan 870 masihi. Beliau dilahirkan di distrik Wasij, provinsi Farab, tanah Kurasan yang terletak di pinngir sungai Saijun di Turkistan. Sebahagian ahli sejarah berpendapat bahawa beliau dilahirkan di Farab.

Beliau digelar “Mahaguru Kedua” (al-Mu’allimun al-Thani) selepas Aristotle, yang telah diberi gelaran “Mahaguru Pertama”. Gelaran tersebut diberikan kerana pemerhatiannya yang begitu tekun dalam mengkaji buku-buku Aristotle.

Beliau berasal daripada keluarga yang berkedudukan tinggi dalam masyarakat dan ternama yang berdarah campuran Turki-Parsi. Keluarganya adalah keluarga yang sangat dihormati dan berharta. Menurut kata Ibnu Khalkan dan Ibnu Ushaibiah, ayahnya seorang lelaki berketurunan Persia, manakala ibunya adalah wanita Turki. Bapanya merupakan seorang jeneral berbangsa Parsi namun begitu, pekerjaan ibunya pula tidak dapat diketahui dengan jelas.

Beliau meninggal dunia pada tahun 339 hijrah (950 masihi) di Damsyik iaitu ketika usianya hampir 80 tahun. Gelaran al-Farabi dipercayai dinisbahkan sempena tempat kelahiran beliau iaitu di Farab, Transoxiana, Turkestan yang sekarang dikenali dengan nama Otrar. Kebiasaannya masyarakat di Asia Barat memberikan gelaran tertentu kepada seseorang adalah mengikut nama anak lelaki sulongnya. Namun, kajian sejarah menunjukkan bahawa beliau tidak pernah berkahwin. Beliau lebih berminat untuk menuntut ilmu daripada mendirikan rumah tangga.